yarımaq

f.

1. Lazım olmaq, gərək olmaq, faydalı olmaq, fayda vermək. Heç şeyə yarıyan deyil. – Vaqifəm, yarıdım dosta, düşmənə; Ta ki cünun oldum, yetişdim sənə. M. P. V..

2. Təmin olmaq, məmnun olmaq, arzusuna çatmaq. Qəm evində zar olalı; Eşqə giriftar olalı; Yarımadıq yar olalı; Nə mən səndən, nə sən məndən. Q. Z.. <Fatma xanım:> Yarıdıq, yaza çıxdıq, bəxtəvər başımıza. N. V.. <Atası:> Bəlkə çörəkdən, paltardan yarımırsan? Ç..